مقایسه اثر متوکلوپراماید و درو پریدول در جلوگیری از بروز تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی شکمی غیراورژانس در بیمارستان خاتم الانبیاء (ص ) زاهدان

تهوع و استفراغ از شایعترین عوارض پس از اعمال جراحی با بیهوشی عمومی باشد و بواسطه این عارضه مشکلاتی برای بیمار پیش می اید از جمله اختلال آب و الکترولیتها، اضطراب ، درد و حتی خونریزی از محل عمل جراحی با توجه به اینکه در بیمارستان خاتم الانبیاء عموما از هیچ داروئی برای جلوگیری از این عارضه شایع استفاده نمی شود و فقط پس از بروز این عارضه از داروهای ضد تهوع و استفراغ در جهت درمان استفاده می شود و با توجه به بحث در مورد تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی و پیشگیری از آن در مقالات و کتابهای بیهوشی که در بسیاری موارد توصیه به استفاده از این داروها قبل از عمل جراحی شده است بر آن شدیم تا دو داروی موثر بر تهوع و استفراغ را بطور شایعتری در مقالات توصیه شده بطور جداگانه مورد آزمایش قرار دهیم. بدین صورت که اشخاصی را که در اتاق عمل بیمارستان خاتم الانبیاء کاندید عمل جراحی غیراورژانس شکم بودند در یکی از سه گروه زید تقسیم کردیم. در گروه اول متوکلوپراماید 0.2mg/kg/iv در گروه دوم دروپریدول 0.07mg/kg/iv و به گروه سوم داروئی داده شند. بدین صورت هر یک از دو داروی فوق را با عدم استفاده از دارو مقایسه کرده و در ضمن شیوع تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی شکم را براساس سن و جنس مورد بررسی قرار دادیم. در نهایت پس از جمع آوری پرسشنامه و جمع بندی اطلاعات و با استفاده از روشهای آماری این نتیجه حاصل شد که داروهای متوکلوپراماید در جلوگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی هر یک به تنهائی موثر بودند و نتایج حاصل تز مقایسه این دو دارو و تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت . تفاوت سنی بیماران نیز در گروههای مقایسه شده در این مطالعه معنی دار نبود.